آلیاژ های مس
کاربرد و ترکیبات مفرغ و برنز که از آلیاژ های مس میباشند. برای دیدن این مطالب به ادامه مطلب بروید.
آلیاژ های مس به عبارت ساده برنز :از افزودن قلع به مس به دست می آید.
کاربردها: میلهها و صفحات سنگین در شرایط فشار شدید، پل و صفحات گسترده و اتصالات، قطعاتی که مستلزم کیفیت فنری خوب هستند، خاصیت ارتجاعی، مقاومت به خستگی، مقاومت به خوردگی و مقاومت به سایش خوب.
مفرغ(برنج):از افزودن روی به مس به دست می آید.
انواع برنج
برنج دریاسالار : شامل ۳۰٪ روی همراه با ۱٪ قلع
برنج آلفا : شامل کمتر از ۳۵٪ روی، که از آن می توان برای کارهایی با فشار بالا، ضربه و سرد استفاده کرد. ساختار کریستالی این نوع برنج FCC است .
برنج بتا : شامل ۴۵٪ تا ۵۰٪ روی که سختی و مقاومت بیشتری نسبت به گرما و فشار و ضربه دارد.
برنج آلفاـبتا : شامل ۳۵٪ تا ۴۵٪ روی مناسب برای گرما
برنج آلومینیومی : که شامل آلومینیوم است و مقاومت زیادی در برابر خوردگی دارد که از آن در ساخت سکه های اروپایی استفاده می کنند .
برنج آرسنیکی : شامل آرسنیک. آلومینیوم است که در ساخت دیگهای بخار کاربرد دارد .
برنج فشنگی : شامل ۳۰٪ رویبرنج معمولی : شامل ۳۷٪ روی، ارزان و مناسب برای کارهای بدون گرما (سرد)
برنج عالی : شامل ۳۵٪ روی و ۶۵٪ مس، با قابلیت انعطاف پذیری بالا، استفاده شده در ساخت فنر و پیچ ها.
برنج سربی : همان برنج آلفاـبتا همراه با مقداری سرب است.
برنج پست : شامل ۲۰٪ روی است، با رنگ زرد نزدیک به طلا
برنج دریایی : شبیه به برنج دربا سالار با ۴۰٪ روی و ۱٪ قلع
برنج سفید: شامل بیش از ۵۰٪ روی ، بسیار شکننده
برنج طلایی : که نرم ترین فلز برنج است با ۹۵٪ مس و ۵٪ روی که در ساخت مهمات جنگی کاربرد دارد.
آلیاژ های مس به صورت کلی: انواع مس و آلیاژهای آن عبارتند از : 1- مس خالص: که حاوی 99.3% و یا بیشتر مس می باشد.
2- آلیاژهای با درصد مس بالا : دارای درصد مس بین 96% تا 99.3% می باشند و برای دستیابی به خواص ویژه ممکن است نقره نیز افزوده شود. 3- برنج ها : دارای روی به عنوان عنصر آلیاژی اصلی می باشند، همچنین عناصر دیگری مانند آهن، آلومینیوم، نیکل و سیلیسیومبرای بهبود خواص آلیاژ، افزوده می شوند. برنج ها دارای مقاومت به خوردگی و استحکام کششی بالایی هستند.
افزودنی های برنج : افزودن سرب به ترکیبات برنج می تواند سبب بهبود خواص ماشین کاری شده، همچنین موجب سایش کمتر ابزار شود.
افزودن آلومینیوم، آهن و منگنز به برنج سبب افزایش استحکام، افزودن سیلیسیوم سبب بهبود مقاومت به سایش می شود.
طبقه بندی برنج ها: به دو دسته تقسیم می شوند:
1 - برنج آلفا، با درصد روی کمتر از 37%. این آلیاژها داکتیل بوده و می توانند کارسرد شوند.
2- برنج آلفا - بتا یا دوتایی دارای 37-45% روی هستند. این آلیاژها دارای داکتیلیته محدودتری هستند و سخت تر و مستحکم تر می باشند.
خانواده های برنج : آلیاژهای برنج دارای سه خانواده اصلی می باشند:
1 - آلیاژهای مس-روی 2 - آلیاژهای مس-روی-سرب (برنج های سرب دار) 3 - آلیاژهای مس-روی-قلع (برنج های قلع)
4- برنز ها: دارای قلع به عنوان تنها عنصر آلیاژی و یا عنصر آلیاژی اصلی می باشند.
امروزه برنز به آلیاژ های مس که عنصر آلیاژی اصلی آنها غیر از نیکل و روی می باشد اطلاق می شود. خانواده برنزها شامل: 1 - آلیاژ های مس- قلع-فسفر (برنز های فسفر) 2 - آلیاژ های مس-قلع-سرب-فسفر (برنز های فسفر سرب دار) 3- آلیاژ های مس- آلومینیوم (برنز های آلومینیوم) 4- آلیاژ های مس-سیلیسیوم (برنز های سیلیسیوم) 5- سایر گروه های آلیاژی
آلیاژ های مس - نیکل : همانطور که از نام این آلیاژ مشخص است عنصر آلیاژی اصلی نیکل می باشد. این گروه می توانند شامل عناصر آلیاژی دیگر و یا فقط نیکل، به تنهایی باشند.
آلیاژ های مس - نیکل - روی : این آلیاژ ها بi علت رنگ آلیاژ به عنوان نقره های نیکل معروف می باشند. این گروه حاوی روی و نیکل به عنوان عناصر آلیاژی اصلی بوده، همچنین ممکن است سایر عناصر آلیاژی نیز به آن افزوده شود.
مس های سرب دار : مس های سرب دار آلیاژهای مس ریختگی هستند که دارای 20% و یا بیشتر افزودنی سرب می باشند. همچنین آنها حاوی مقادیر کمی نقره هستند اما عناصر قلع و یا روی در آنها وجود ندارد.
آلیاژهای خاص : وقتی آلیاژها دارای ترکیبات شیمیایی هستند که در هیچ یک از گروه های ذکر شده قرار نمی گیرد، تحت عنوان آلیاژ های خاص نامگذاری می شوند.
مس های اتومات : این خواص با افزودن گوگرد و تلوریم به مس بدست می آید.
مس بازیافتی : آلیاژهای مس برای بازیافت بسیار مناسب هستند. حدود 40% مصرف سالیانه آلیاژ های مس از مواد مسی بازیافت شده تامین می شود.