بندگی کن

به خدا گفتم:(( خدا جون بیا دنیا رو دو قسمت کنیم آسمون واسه ی من ابر هاش مال تو ،دریا مال من موج هاش مال تو ،ماه برا من خورشید مال تو.))

 

خدا خندید و گفت:(( تو بندگی کن،همه ی دنیا مال تو ... من هم مال تو!))

 

نتیجه:

هرکه در حافظه ی چوب ببیند باغی

صورتش در وزش بیشه ی شور، ابدی خواهد ماند.

هر که با مرغ هوا دوست شود

خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود.

((سهراب سپهری))